แบบอุโบสถ รูปด้านหน้า |
|
|
แบบอุโบสถ รูปด้านข้าง |
|
|
พระครูบาเจ้าบุญชุ่ม ญานสังวโร
ได้เมตตามาร่วมอธิษฐานจิตพื้นที่สร้างอุโบสถ |
|
|
ได้เมตตาเจิมแผ่นศิลาฤกษ์ |
|
|
กรวดน้ำแผ่เมตตาลงสู่จุดวางศิลาฤกษ์ |
|
.. |
ก า ร ส ร้ า ง อุ โ บ ส ถ
"วัดถ้ำพระบำเพ็ญบุญ"
"วัดถ้ำพระบำเพ็ญบุญ" หรือสถานที่ปฏิบัติธรรมแห่งนี้ได้ถูกค้นพบ
และก่อตั้งขึ้นเมื่อประมาณในราว ปีพุทธศักราช
๒๔๗๗
โดยชาวบ้าน
นิยมเรียกกันว่า ถ้ำพระ ทั้งนี้เพราะในอดีตมีพระพุทธรูปโบราณเก่าแก่
ปางต่าง ๆ อยู่ในถ้ำเป็นจำนวนมาก โดยก็มิมีใครทราบว่าพระพุทธรูป
โบราณเหล่านี้มาจากไหน จึงเป็นที่เรียกกันของชาวบ้านว่า ถ้ำพระ
จึงทำให้มีพระสายปฏิบัติกรรมฐานแวะเวียนมาพักปฏิบัติธรรมชั่วคราว
สับเปลี่ยนหมุนเวียนอยู่อย่างนี้เรื่อยมาจึงมีชื่อสถานปฏิบัติธรรม
โดยรับอนุญาตอย่างถูกต้องว่า
"สถานปฏิบัติธรรมวิปัสสนากรรมฐานถ้ำพระบำเพ็ญบุญ"
ในปีพุทธศักราช ๒๕๔๓ ทางกระทรวงศึกษาธิการได้เล็งเห็นประโยชน์
คุณูปการดังกล่าวมาแล้วนั้น จึงมีคำสั่งแต่งตั้งสำนักสงฆ์
วัดถ้ำพระบำเพ็ญบุญ เป็น ศูนย์พัฒนาจิตเฉลิมพระเกียรติ
ประจำจังหวัดเชียงราย โดยกระทรวงศึกษาธิการ เนื่องใน
มหามงคลวโรกาสที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพล
อดุลยเดชมหาราช
ทรงเจริญพระชนมายุครบ ๖ รอบ
ในปีพุทธศักราช ๒๕๔๒
ริเริ่มสร้างโบสถ์
จากการที่พระครูจันทนิภากร หรือ หลวงพ่อถวิล จนฺทสโร
ได้เป็นผู้นำปฏิบัติธรรมและเผยแผ่ธรรม จนเป็นที่รู้จักกัน
อย่างกว้างขวางในหมู่พระภิกษุสงฆ์ผู้จาริกแสวงบุญและธุดงค์
แวะเวียนมาปฏิบัติธรรมยังสถานที่แห่งนี้ ท่านได้ขอจัดตั้ง
สถานปฏิบัติธรรมวิปัสสนากรรมฐานถ้ำพระบำเพ็ญบุญ แห่งนี้
เป็น "วัดถ้ำพระบำเพ็ญบุญ" และได้ริเริ่มจัดงาน "ปริวาสกรรม"
เพื่อสงเคราะห์แก่หมู่พระภิกษุสงฆ์ จนกระทั่งปัจจุบันก็เป็นเวลา
ร่วม ๒๐ กว่าปี เนื่องจากวัดถ้ำพระแห่งนี้ตั้งอยู่ในป่ารกชัฏ
เป็นที่สัปปายะ อุดมไปด้วยป่าไม้นานาพันธุ์น้อยใหญ่ที่ล้อมรอบ
ไปด้วยภูเขาหิน และมีถ้ำที่เป็นธรรมชาติอยู่จำนวน ๔-๕ ถ้ำ
ดังนั้น ท่านจึงใช้ "ถ้ำ" โดยสมมติเป็นอุโบสถชั่วคราว ซึ่งทั้งนี้
วัดถ้ำพระบำเพ็ญบุญยังไม่มีอุโบสถใช้ แต่การจัดงานปริวาสกรรม
สำหรับพระภิกษุสงฆ์ทั่วประเทศที่ได้มาอยู่ปริวาสกรรม
ยังวัดถ้ำพระบำเพ็ญบุญแห่งนี้จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องใช้อุโบสถ
ในการทำสังฆกรรม เพื่อการสวดขอปริวาสกรรม การขึ้นมานัต
และการออกอัพภาณตามพระวินัยบัญญัติ
แต่เมื่อมีพระภิกษุสงฆ์ได้มาอยู่ประพฤติปริวาสเป็นจำนวน
หลายร้อยรูป "ถ้ำ"ที่ใช้เป็นอุโบสถชั่วคราวก็คับแคบลง
บรรจุพระภิกษุสงฆ์ได้ประมาณ ๒๐-๓๐ รูป ในการทำสังฆกรรม
และในระหว่างจำพรรษา "ถ้ำ" ก็มีน้ำเจิ่งนอง ซึ่งเมื่อพระภิกษุสงฆ์
ใช้ถ้ำในการทำสังฆกรรมพื้นถ้ำก็ชื้นแฉะไปด้วยน้ำ ก่อให้เกิด
ความลำบากแก่พระภิกษุสงฆ์เป็นจำนวนมาก
ซึ่งปัจจัยต่างๆ เหล่านี้จึงก่อให้เกิดความจำเป็นที่ หลวงพ่อถวิล จนฺทสโร
ท่านมีดำริที่จะสร้างอุโบสถขึ้นมาเพื่อเป็นประโยชน์โดยตรงไว้
ในพระพุทธศาสนาและเพื่อประโยชน์ใหญ่แก่หมู่พระภิกษุสงฆ์
ที่จำเป็นต้องใช้อุโบสถในการทำสังฆกรรมไม่เพียงเฉพาะ
งานปริวาสกรรมสำหรับพระภิกษุเท่านั้น แต่ยังใช้เป็นสถานที่
อุปสมบท-บรรพชาพระภิกษุ
สามเณร ที่ประสงค์จะมาอยู่ยัง
สถานปฏิบัติธรรม วัดถ้ำพระบำเำพ็ญบุญ แห่งนี้หรือกุลบุตร
ผู้ยากไร้หรือขาดแคลนปัจจัยที่ประสงค์จะอุปสมบท-บรรพชา
ในพระพุทธศาสนาหลวงพ่อท่านยังได้เมตตาอุปถัมป์ให้ได้
รับการอุปสมบท-บรรพชาในพระพุทธศาสนานี้เช่นกัน
ดังนั้น อุโบสถ หรือ โบสถ์ ที่ปรากฏขึ้นบนพื้นที่ของ
วัดถ้ำพระบำเพ็ญบุญ จึงมากด้วยประโยชน์คุณูปการดังกล่าว
โบสถ์ จึงมิใช่เพียงสิ่งปลูกสร้างทั่วไปที่มีขึ้นเพียงเพื่อมีไว้
ประดับพื้นที่ของวัดเท่านั้น แต่หากเป็นวิสุงคามสีมา เพื่อยังประโยชน์
สำหรับสืบทอดพระพุทธศาสนาและเกื้อกูลแก่หมู่สงฆ์ สมณชีพราหมณ์
ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบอันเป็นปัจจัยสำคัญในการดำรงพระธรรมวินัย
และสืบทอดพระพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรือง เป็นอานิสงส์อย่างยิ่ง
แห่งการสร้างโบสถ์ ซึ่งเป็น วิหารทาน ที่
องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงตรัสสรรเสริญถึงอานิสงส์
แห่งบุญ ไว้แล้วในพระไตรปิฏกที่ยกมา
|