"บุพนิมิต ๓๒ ประการ"
ในหนังสือพระปฐมสมโพธิกถา พระนิพนธ์สมเด็จกรมพระปรมานุชิตชิโนรส กล่าวถึงลางบอกเหตุอัศจรรย์หรือ
บุพนิมิต ๓๒ ประการ เมื่อพระมหาโพธิสัตว์เสด็จปฏิสนธิในครรภ์พระพุทธมารดา ทรงประสูติ ทรงตรัสรู้ และปรินิพพาน เช่น
- โลกนรกอันเคยมืดมนอยู่เป็นนิตย์เกิดสว่างไสว
- ไฟนรกอเวจีอันร้อนแรงนั้นก็พลันดับลง
- ผู้ที่ตาพิการกลับมองเห็น
- ผู้ที่หูหนวกกลับได้ยิน
- ผู้ที่เป็นใบ้กลับเจรจาได้
- ผู้ที่เป็นง่อยเปลี้ยขาเสียกลับเดินเหินได้
- ผู้ที่หลังค่อมกลับเหยียดตรงขึ้นได้
- สัตว์ทั้งหลายอันต้องพันธนาการคุมขังต่างเป็นอิสระโดยอัตโนมัติ
- เครื่องดนตรีสรรพดุริยางค์ทั้งหลายต่างประโคมบรรเลงเองอย่างไพเราะ
- อาภรณ์และแก้วจินดามณีรัตนะทั้งหลายในจักรวาลโลกธาตุเปล่งแสงโอภาส
- พายุใหญ่กลับสงบลง
- ดอกไม้ ดอกบัวในสระพากันเบ่งบาน
- เหล่าต้นไม้ต่างผลิดอกออกผล
- เกิดฝนทิพย์ประกอบด้วยมวลดอกบุปผาชาติตกลงมาจากฟากฟ้า
- ดวงจันทร์และดวงดาวในฟากฟ้าต่างเปล่งแสงเจิดจรัสยิ่ง
- แสงแห่งพระอาทิตย์กลับเย็นสบาย ไม่มีความร้อนปรากฏ
- เรือหรือพาหนะที่เดินทางไป ต่างกลับมาที่เดิมได้ด้วยตนเอง
- แม่น้ำทั้งหลายที่หลั่งไหลอยู่ก็หยุดนิ่งอยู่กับที่ไม่ไหลต่อ
- คลื่นในทะเลและมหาสมุทรสงบนิ่ง
- น้ำทะเลมีรสจืดสนิท ไม่มีความเค็มของน้ำทะเลปรากฏอยู่
- ฝูงนก ก็ร่าเริงลงจากฟากฟ้าและต้นไม้ มาอยู่พื้นดินเบื้องล่าง
- เมฆฝนที่อยู่ใน ๔ มหาทวีป ก็หลั่งน้ำฝนรสอร่อยไปโดยรอบ
- ในขณะนั้น ประตูเล็กบานประตูใหญ่ก็เปิดได้เอง
- ความอดอยากหิวระหาย มิได้บีบคั้นมหาชน ไม่ว่าโลกไหน ๆ
- ส่วนหมู่สัตว์ที่เป็นเวรกันเป็นนิตย์ ก็ได้เมตตาจิตเป็นอย่างยิ่ง
- สัตว์ทั้งหลาย ทั้งฝูงกาก็เที่ยวไปกับฝูงนกเค้าแมว ฝูงหมาป่า ก็ยิ้มแย้มกับฝูงหมู
- งูมีพิษ ทั้งงูไม่มีพิษ ก็เล่นหัวกับพังพอนทั้งหลาย
- ฝูงหนูบ้าน มีใจคุ้นกันสนิทก็จับกลุ่มกันใกล้กับหัวของแมว
- ความกระหายน้ำ ในโลกของปีศาจ ที่ไม่ได้น้ำมาเป็นพุทธันดร ก็หายไป
- ส่วนหมู่สัตว์ที่มีจิตเลื่อมใส ก็กล่าวปิยวาจาแก่กันและกัน
- ฝูงม้าที่มีใจร่าเริงก็ลำพองร้อง แม้ฝูงช้างใหญ่เมามันก็ส่งเสียงโกญจนาท
- รอบๆ หมื่นโลกธาตุ ก็เกลื่อนกลาดด้วยจุรณจันทน์หอมกรุ่น อบอวลหวลหอมด้วยกลิ่นดอกไม้
- หญ้าฝรั่นและธูป มีมาลัยเป็นธงใหญ่งามต่างๆ
ก็ในบุพนิมิต ๓๒ นั้น เป็นไฉนในสรรพคุณแห่งความเป็น "พระพุทธเจ้า"
- ความไหวแห่งหมื่นโลกธาตุ เป็นบุพนิมิตแห่งการได้พระสัพพัญญุตญาณของพระองค์
- การประชุมเทวดาทั้งหลายในจักรวาลเดียว เป็นบุพนิมิตแห่งการประชุมพร้อม
เพรียงกันรับธรรมในกาลที่พระองค์ทรงแสดงพระธรรมจักร
- การรับของเทวดาทั้งหลายก่อน เป็นบุพนิมิตแห่งการได้รูปาวจรฌาน ๔
- การรับของมนุษย์ทั้งหลายภายหลัง เป็นบุพนิมิตแห่งการได้อรูปวจรฌาน ๔
- การประโคมของกลองหุ้มหนังและกลองทั้งหลายได้เอง เป็นบุพนิมิตแห่งการยัง มหาชนให้ได้ยินเสียงกลองธรรมขนาดใหญ่
- การบรรเลงเสียงเพลงได้เองของพิณและอาภรณ์เครื่องประดับ เป็นบุพนิมิตแห่งการได้อนุบุพวิหารสมาบัติ
- การที่เครื่องพันธนาการขาดหลุดได้เอง เป็นบุพนิมิตแห่งการตัดอัสมิมานะ
- การปราศจากโรคทุกอย่างของมหาชน เป็นบุพนิมิตแห่งการได้ผลแห่งสัจจะ ๔
- การเห็นรูปของคนตาบอดแต่กำเนิด เป็นบุพนิมิตแห่งการได้ทิพยจักษุ
- การได้ยินเสียงของคนหูหนวก เป็นบุพนิมิตแห่งการได้ทิพโสตธาตุ
- การเกิดอนุสสติของคนใบ้แต่กำเนิด เป็นบุพนิมิตแห่งการได้สติปัฏฐาน ๔
- การเดินไปได้ด้วยเท้าของคนขาพิการ เป็นบุพนิมิตแห่งการได้อิทธิบาท ๔
- การกลับมาสู่ท่าเรือสุปัฏฏนะได้เองของเรือที่ไปต่างประเทศ เป็นบุพนิมิตแห่งการบรรลุปฏิสัมภิทา ๔
- การรุ่งโรจน์ได้เองของรัตนะทั้งหลาย เป็นบุพนิมิตแห่งการได้แสงสว่างในธรรม
- การดับของไฟในนรก เป็นบุพนิมิตแห่งการดับไฟ ๑๑ กอง
- การไม่ไหลแห่งน้ำในแม่น้ำทั้งหลาย เป็นบุพนิมิตแห่งการได้จตุเวสารัชชญาณ
- แสงสว่างในโลกันตริกนรก เป็นบุพนิมิตแห่งการกำจัดความมืดคืออวิชชา แล้วเห็นแสงสว่างด้วยญาณ
- ความที่มหาสมุทรมีน้ำอร่อย เป็นบุพนิมิตแห่งความที่ธรรมวินัยมีรสเดียว คือ รสพระนิพพาน
- ความไม่พัดแห่งลม เป็นบุพนิมิตแห่งการทำลายทิฏฐิ ๖๒
- ความที่ต้นไม้ทั้งหลายออกดอกบาน เป็นบุพนิมิตแห่งความที่ธรรมวินัยออกดอกบาน โดยดอก คือ วิมุตติ
- ความจรัสแสงยิ่งของดวงจันทร์ เป็นบุพนิมิตแห่งความที่พระองค์เป็นที่รักใคร่ของคนเป็นอันมาก
- ความที่ดวงอาทิตย์สุกใสแต่ไม่ร้อนแรง เป็นบุพนิมิตแห่งความเกิดขึ้นแห่งความสุขกายสุขใจ
- การโผบินจากท้องฟ้าเป็นต้นสู่แผ่นดินของฝูงนก เป็นบุพนิมิตแห่งการฟัง
พระโอวาทแล้วถึงสรณะด้วยชีวิตของมหาชน
- การตกลงมาแห่งเมฆฝนที่เป็นไปในทวีปทั้ง ๔ ห่าใหญ่ เป็นบุพนิมิตแห่งฝน คือ ธรรมขนาดใหญ่
- การอยู่ในภพของตนๆ ระเริงเล่นด้วยการฟ้อนรำเป็นต้นของเทวดาทั้งหลาย
เป็นบุพนิมิตแห่งการทรงบรรลุความเป็นพระพุทธเจ้าแล้ว ทรงเปล่งพระอุทาน
- การเปิดได้เองของประตูเล็กและบานประตูใหญ่ เป็นบุพนิมิตแห่งการเปิดประตู
คือ มรรคมีองค์ ๘
- ความไม่มีความหิวบีบคั้น เป็นบุพนิมิตแห่งการได้อมตะด้วยกายคตาสติ
- ความไม่มีความกระหายบีบคั้น เป็นบุพนิมิตแห่งความมีความสุขโดยสุขในวิมุตติ
- ความได้เมตตาจิตของผู้มีเวรทั้งหลาย เป็นบุพนิมิตแห่งการได้พรหมวิหาร ๔
- ความที่หมื่นโลกธาตุ มีธงคันหนึ่งเป็นมาลัย เป็นบุพนิมิตแห่งความที่พระศาสนามีธงอริยะเป็นมาลัย
- - 32. ส่วนคุณวิเศษที่เหลือ พึงทราบว่าเป็นบุพนิมิตแห่งการได้พุทธคุณที่เหลือ
|