"อรูปภพ..อรูปพรหม"

อรูปภพ หรือ อรูปพรหม

อรูปภพ
คือ ภพอันเป็นที่อยู่ของอรูปพรหม อยู่ในภูมิที่สูงขึ้นไปกว่ารูปภพ มีทิพยสมบัติทั้งหลาย ที่มีความสวยงามประณีตกว่าในรูปภพ

อรูปพรหม
คือ พรหมที่ไม่ใช่รูปพรหม มีกายอันสวยงาม ประณีต ละเอียด สว่างไสวกว่ารูปพรหม อุบัติขึ้นเพราะเหตุแห่งการบำเพ็ญอรูปฌานกุศล ฌานที่บังเกิดขึ้นเรียกว่าอรูปฌาน เมื่อตายลงในขณะที่ ฌานยังไม่เสื่อมย่อมบังเกิดในอรูปภพ พรหมชนิดนี้จัดว่าเป็นอภัพพสัตว์ ไม่สามารถมาตรัสรู้หรือพ้นจาก ทุกข์ได้ในชาตินั้น (อสัญญีสัตตาพรหม จัดเป็นอภัพพสัตว์เช่นเดียวกัน) อรูปภพแบ่งออกเป็น ๔ ชั้น ตามความสูงต่ำของอำนาจฌาน ดังนี้

อรูปภพแบ่งออกเป็น ๔ ชั้น
๑. อากาสานัญจายตนภูมิ
คือ ภูมิอันเป็นที่อยู่ของผู้บรรลุอากาสานัญจายตนฌาน คือ บำเพ็ญฌานโดยเอาอากาศ ไม่มีที่สิ้นสุดเป็นอารมณ์ มีอายุ ๒๐,๐๐๐ มหากัป

๒. วิญญาณัญจายตนภูมิ
คือ ภูมิอันเป็นที่อยู่ของผู้บรรลุวิญญาณัญจายตนฌาน คือ บำเพ็ญฌานโดยเอาความรู้สึกว่า มีอากาศมาเป็นอารมณ์ มีอายุ ๔๐,๐๐๐ มหากัป

๓. อากิญจัญญายตนภูมิ
คือ ภูมิอันเป็นที่อยู่ของผู้บรรลุอากิญจัญญายตนฌาน คือ บำเพ็ญฌานโดยเอาความว่าง ที่ละเอียดยิ่งกว่าอากาศ(อวกาศ)ที่ไม่มีอะไรเหลืออยู่เลยเป็นอารมณ์ มีอายุ ๖๐,๐๐๐ มหากัป

๔. เนวสัญญานาสัญญายตนภูมิ
คือ ภูมิอันเป็นที่อยู่ของผู้บรรลุเนวสัญญานาสัญญายตนฌาน คือ บำเพ็ญฌานโดยเอาความรู้สึกว่าไม่มีอะไรเหลืออยู่เลยละทิ้งไป เอาความรู้สึกที่นิ่งสนิท มีแต่สัญญา อย่างละเอียดเป็นอารมณ์ มีอายุ ๘๔,๐๐๐ มหากัป

ขอบคุณข้อมูลจาก : /book.dou.us/doku